Betidanik izan du gizakiak bere gorputza apaintzeko, nolabait ere zaintzeko eta bere irudiaz arduratzeko joera. Gaur egun, kontsumitzaileak bere irudi beste pertsona baten itxura edukitzeraino aldatzeko moduko baliabide, teknika, produktu eta zerbitzuak ditu eskura. Baina, giza estetikaren patroiak asko aldatu dira: antzina lodi egotea edo bihurgunez betea izatea osasunaren eta edertasunaren seinale zen; gaur egun, aldiz, guztiz kontrakoa, denok argalak eta estuak izan behar gara.Gaurko publizitateak eta modek emakumeen eta gizonen edertasun eredu nagusietan eragin itzela dute. Komunikabideen botereak beraien aurrean gaudenok esklabu bihurtzen gaitu; hau da, beraiek saltzen dituzten jantziek, orrazkerak, kosmetikoek, light produktuek, argaltzeko dietek, gorputz perfektuek, kirurgia estetikoak... gure gorputza aldatzera bultzatzen gaituzte. "Harro egoteko sufritu egin behar da", ez al da egia?
Neurri batean guzti honekin erlazionatuta, beren gorputzaren irudiarekin konforme ez dauden pertsonengan gaixotasun bereziak eta, zoritxarrez, ospetsuak agertzen dira: anorexia, bulimia eta "vigorexia" (gehiegizko kulturismoa) . Hirurak norbere buruarekin konforme ez egotetik datozen autotorturatzeko modu ezberdinak dira. Hiruretan autoestima eza, arrisku fisikoa eta, batez ere, bururako arrisku handia daude.
Nire ustez, argi dago gauza bat dela obesitateari ihes egitea, eta beste bat baskularen menpe egotea.
Argazkia wikipediari esker.
